Kampioen

 Corien Oranje

 Corien oranje is een kinderboeken schrijfster.

ze heeft al zo'n 60 boeken geschreven, en zelfs een musical.

 Ze heeft vroeger met haar men en 3 zoons in Jakarta gewoond, daar heeft Victor ook heel lang getraind.

haar drieling is heel vaak bij Victor, en Victor is vaak bij de drieling.

waarom heb ik dit boek gekozen

Mijn zus zij dat dit boek heel leuk was, en toen ik hem zag liggen leek hij me ook wel heel leuk.

het leek me vooral leuk om te lezen omdat het echt gebeurd is.

Ik denk dat het een verdrietig boek is, ik weet namelijk al wie hij is, maar misschien speelt hij het ook anders dan hoe het in het echt is gegaan.

samenvatting

Victor is een jongen die heel sportief is, hij zit op paardrijden en zwemmen. en heeft vroegenr in Jakarta gewoond. Hij is zo goed in zwemmen dat hij kampioen van Friesland is met de vlinderslag.

Maar na een ongeluk veranderd alles, na zijn paardrijles maakt hij zijn paard Monty schoon. Maar toen kwam het halster van Monty om victors been heen, hij wilde het los maken maar dan ineens kijkt Monty op en rent weg. Victor word meegesleept door de wei, over de weg, door de bosjes en in het meer. Hij probeert zichzelf boven water te houden door te trappelen met zijn rechter been, want het linker zat vast aan het halster. maar hij word steeds weer onder water getrokken. hij word weer wakker op de kant met heel veel pijn aan zijn been en allemaal mensen om hem heen en een ambulance, maar hij valt zo weer in slaap. Dan word hij wakker in het ziekenhuis en is heel blij om zijn ouders weer te zien, maar toen kwam hij er achter dat zijn been is geamputeerd. de dokters hebben nog geprobeerd zijn been te redden maar het lukte niet. hij sliep dagen en nachten en als hij wakker werd had hij heel veel pijn. toen het wat beter ging  kon hij naar een andere afdeling, en toen het nog weer beter ging kon hij op de afdeling bij andere kinderen. hij kreeg daar hele goede vrienden die net als broers en zussen voor hem werden, en mocht later ook samen met iemand op een kamer liggen. hij kon langzaam weer meer doen, en kon dus ook weer zwemmen. maar hij wist zeker dat hij nooit meer wilde paardrijden. zijn been was in begin natuurlijk nog niet zo sterk dat hij een prothese kon dragen, maar toen het been sterk genoeg was kreeg hij een prothese. in begin kon hij hem nog maar een paar minuten aan, en later al een paar uur. hij wilde zijn prothese ook aan naar de kerstviering van school, want dan leek het net of hij nog twee benen had. maar er lag zoveel sneeuw dat ze niet eens de dam af kwamen, dus konden ze niet weg en kon victor niet met zijn prothese naar de kerstviering. het sneeuwde dagen achter elkaar, maar toen het op was gehouden met sneeuwen kon hij weer zwemmen. eerst zwom hij helemaal scheef, maar na heel veel oefenen kon hij weer wedstrijden zwemmen en deed zelfs mee aan de nederlandse kampioenschappen voor gehandicapten. het ging dus steeds beter met hem, maar hij wilde nog steeds niet paardrijden.